Bij Aafje kan ik echt iets betekenen

Femke Verstraelen (48) heeft heel haar leven al een hart voor de zorg. Ze begon bij Aafje onder één voorwaarde: vrijheid. Die vond ze via ons Flexbureau. Nu werkt ze alweer vier jaar met veel plezier als helpende in de thuiszorg. “Ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn keuze”.

Vrijheid en zekerheid

Door haar zorgintensieve thuissituatie is flexibel werken belangrijk voor Femke. “Vaste avond- en weekenddiensten? Die passen niet bij mij. Als ik mijn rooster zelf kan indelen, gaat het wel goed. Dan kan ik waardevol zijn voor collega’s en ouderen, maar ook voor mijn gezin. Ze kiest altijd een aantal vaste dagen per maand en springt in waar ze kan. Vrijheid én zekerheid dus. “Het komt eigenlijk nooit voor dat ik geen werk heb.”

Minder patiënt, meer mens

Van het verpleeg- tot ziekenhuis en van gehandicapten- tot thuiszorg. Femke heeft er al een behoorlijke carrière op zitten. “Het persoonlijke in de thuiszorg vind ik fijn. Ik wil mensen het gevoel geven dat ze meer zijn dan iemand voor wie gezorgd wordt. Minder patiënt, meer mens.” Een kunst die ze als geen ander beheerst: “Steunkousen aantrekken kan snel, snel, snel en in stilte. Maar in de tussentijd een gesprek met iemand aanknopen is ook een optie. Zo lever ik hopelijk een waardevolle bijdrage aan het leven van ouderen.”

Een fijne werkgever

Aafje en Femke zijn een perfecte match. “Aafje is een fijne werkgever. Alles is mogelijk. Iedereen denkt mee en je krijgt alle ruimte om jezelf te ontplooien. Ook als flexmedewerker. Alles gaat nu hartstikke goed: er zijn altijd diensten en ik kan mijn werk prima combineren met thuis. Lukt dat niet meer? Dan is Aafje er ook voor mij. Dat weet ik zeker.”

Minder sleur

Wat Femke ook zeker weet, is dat ze voorlopig niet weggaat. “Door de flexibele diensten kom je ook minder snel in een sleur terecht. Geen dag is hetzelfde. Je komt bij mensen thuis en signaleert dingen – mooie én minder mooie. Mensen zien aftakelen is bijvoorbeeld nooit leuk. Maar in het halfuur dat ik er ben, wil ik dan wel echt het verschil maken. Daarna spring ik weer op de fiets: wind door de haren en genieten van al het moois wat ik elke dag mag doen.”